Artikelen geschreven door Ger Groot
Groots essay: ‘Hij zei wat ik denk, en ik denk wat hij zei’
Tussen wijsbegeerte en literatuur zweeft onbestemd het essay: te persoonlijk voor de filosofie, te betogend voor de letteren. Naar aanleiding van een of meer recent verschenen essays schrijft Ger Groot maandelijks een beschouwing halverwege tussen essay en column. Deze maand: politieke retoriek. ‘Nu ligt hij daar, en geen… Read More
Een nieuwe Adam
Tussen wijsbegeerte en literatuur zweeft onbestemd het essay: te persoonlijk voor de filosofie, te betogend voor de letteren. Naar aanleiding van een of meer recent verschenen essays schrijft Ger Groot maandelijks een beschouwing halverwege tussen essay en column. Deze maand: een nieuw lichaam. Dit artikel is… Read More
De nachtzijde van Nederland
‘Geweld moet uitgebannen worden’, is de oproep die elke stille tocht motiveert en uitdraagt. Zonder de goede bedoelingen van die oproep in twijfel te trekken, laat Ger Groot zien dat het geweld behoort tot de diepste kern van elke samenleving. Dit artikel is exclusief voor abonnees… Read More
Onze wereld is een slechte remake
Tussen wijsbegeerte en literatuur zweeft onbestemd het essay: te persoonlijk voor de filosofie, te betogend voor de letteren. Naar aanleiding van een of meer recent verschenen essays schrijft Ger Groot maandelijks een beschouwing halverwege tussen essay en column. Deze maand: doen alsof. Dit artikel is exclusief… Read More
‘Wild parties, girls, drink and drugs’
Tussen wijsbegeerte en literatuur zweeft onbestemd het essay: te persoonlijk voor de filosofie, te betogend voor de letteren. Naar aanleiding van een of meer recent verschenen essays schrijft Ger Groot maandelijks een beschouwing halverwege tussen essay en column. Deze maand: de ongemakkelijke vertaling. Dit artikel is… Read More
Hoe vrij zijn wij? Het antwoord van Sartre
Het meisje spéélt dat ze niet in de gaten heeft dat hij haar wil versieren, de ober spéélt dat hij niets liever doet dan zijn klanten te bedienen. Een vrij mens speelt een rol van iemand – die hij niet is. Treffende observaties van Jean-Paul Sartre in de integrale vertaling van zijn hoofdwerk: Het zijn en het niet.
Cliché: ‘Je kunt niet alles hebben’
Tussen wijsbegeerte en literatuur zweeft onbestemd het essay: te persoonlijk voor de filosofie, te betogend voor de letteren. Naar aanleiding van een of meer recent verschenen essays schrijft Ger Groot maandelijks een beschouwing halverwege tussen essay en column. Deze maand: een verdediging van de gemeenplaats. Dit… Read More
Groots essay: IK
Tussen wijsbegeerte en literatuur zweeft onbestemd het essay: te persoonlijk voor de filosofie, te betogend voor de letteren. Naar aanleiding van een of meer recent verschenen essays schrijft Ger Groot maandelijks een beschouwing halverwege tussen essay en column. Een beginselverklaring opent de reeks: over de vraag waarom de filosofie het… Read More
Eerherstel voor de ervaring
Met open zinnen is het meest ambitieuze boek van Ton Lemaire, waarin hij verschillende lijnen uit zijn eerdere werk oppakt en bijeenbrengt. Pleidooi voor een herwaardering van de zintuiglijke ervaring. Dit artikel is exclusief voor abonnees Dit artikel op Filosofie.nl is alleen toegankelijk voor abonnees. Met… Read More
Er spreekt een bitter pessimisme uit deze cijfers
Feilloos selecteert de Nederlander waarden die ‘ de ander’ moet waarmaken. ‘Passieve waarden’ als veiligheid, gelijkwaardigheid en vrije meningsuiting moeten er gewoon zijn, zonder investeringen van de kant van de burger. Gratis. Onthutsend, stelt Ger Groot, omdat sociaal vertrouwen – de kurk waarop ons samenleven drijft – om ‘actieve… Read More
Fundamentalisten zijn eigenlijk ook ietsisten
Ietsisten shoppen hun privégeloof bij elkaar; fundamentalisten staan in een oude traditie die weinig opheeft met de moderniteit – zo wil althans het cliché. Twee nieuwe boeken tonen aan dat de fundamentalist meer lijkt op de ietsist dan hij zelf zou willen toegeven. Dit artikel… Read More
Jean-Paul Sartre: ‘Mensen die doen alsof ze geen keuze hebben zijn schoften’
Vrijheid is een morele opdracht voor iedereen, stelde Sartre. Zijn existentialisme zadelde mensen op met een loodzware verantwoordelijkheid.