‘Hardlopen is voor mij altijd nuttige lichaamsbeweging en tegelijkertijd ook een doeltreffende metafoor geweest. Door dagelijks te trainen en steeds meer wedstrijden te lopen, legde ik de lat die mijn succes bepaalde steeds een klein beetje hoger, en door er telkens overheen te springen tilde ik mezelf op een hoger plan. Dat was in ieder geval de opzet waarvoor ik me dag in dag uit heb ingespannen: mezelf op een hoger plan tillen. Ik stel als hardloper natuurlijk niet veel voor. Ik ben van een heel gewoon niveau – zeg maar middelmatig. Maar dat is helemaal geen punt. Het is veel belangrijker dat ik uitstijg boven wie ik gisteren was, al is het maar een klein beetje. Want als er al een opponent is die je moet verslaan in het afstandslopen, dan is het wel je vroegere zelf.’