Tabula rasa – betekenis
Tabula rasa is de overtuiging dat de mens geen aangeboren kennis heeft. De term is Latijn en kan vrij worden vertaald als ‘onbeschreven blad’.
Volgens de Britse verlichtingsfilosoof John Locke (1632-1704) wordt alle kennis vergaard door middel van de waarneming. Hiermee keerde hij zich tegen zijn tijdgenoot, de Franse filosoof René Descartes (1596-1650), die de betrouwbaarheid van onze waarneming in twijfel trok en dacht dat sommige ideeën al bij de geboorte door God worden meegegeven.
Ook nu nog speelt tabula rasa een rol in het nature-nurture-debat, over de vraag welke menselijke eigenschappen zijn aangeboren, en welke aangeleerd.
Meer lezen over filosofie? Schrijf je in voor de gratis nieuwsbrief:
Even tussendoor ...
Elke woensdag de beste verhalen van Filosofie Magazine in je mailbox? Schrijf je in voor onze gratis nieuwsbrief.
Uw aanmelding is helaas niet gelukt. Probeer het later nog eens.
