Mensen houden graag eeuwig vast aan hun standpunten, valt Frank Meester op. Dat vindt hij zonde. Wie met overtuiging inconsequent is, heeft een lichter leven.

Beeld Sander Heezen

Hier gebeurde het, twee jaar geleden,’ zegt Frank Meester (1970). Hij staat in een voormalig school­gebouw in Amsterdam Nieuw-West waar sinds een paar jaar creatieve ondernemers gevestigd zijn. Meester, die naast filosoof en schrijver ook muzikant is, deelt daar met twee anderen een kantoorruimte die wat rommelig aandoet. ‘Ik was bezig mijn bureau op te ruimen toen ik voor het eerst op het idee kwam van mijn boek. Het lukte me niet om een goede indeling te vinden voor mijn bureauspullen; ik bleef met wat restdingen zitten die in geen enkele categorie pasten. Toen bedacht ik: als het me al niet lukt om mijn bureau consequent te ordenen, hoe zou het dan kunnen lukken om een consequent verhaal te vertellen over alles? Er zijn altijd dingen die je moet wegmoffelen om ergens een coherent verhaal van te maken. Zo kwam ik op het idee van het inconsequentialisme.’