Morele paniek
Als het over abortus gaat, geraken we al gauw in een morele paniek: ‘Als we abortus toelaten, waar houdt het dan nog op? Zullen we straks ook kinderen gaan vermoorden?’ Volgens de Franse ultraliberale filosoof Ruwen Ogien is zulke morele paniek een bedreiging voor de vrijheid. Hij ontmaskert daarom veelvoorkomende en hardnekkige drogredenen in maatschappelijke debatten over individuele vrijheden.
Menselijk, al te menselijk
Vrouwen net buiten de grenzen van hun land aborteren, omdat het in het land zelf verboden is, kan dat wel? Is het aan ‘ons’ om te bepalen dat het Nederlandse abortusbeleid ook in het buitenland navolging verdient? Volgens arts en filosoof Marli Huijer is abortus geen zaak tussen landen, maar een kwestie van morele solidariteit tussen vrouwen. ‘Simone de Beauvoir schreef al ruim vijftig jaar geleden in De tweede sekse dat abortus een normaal risico is van het vrouw-zijn.’
Lichamelijke integriteit
‘My body belongs to me.’ Het stond een paar jaar geleden op het bovenlijf van een van de naakte vrouwen die op Facebook actievoerden tegen vrouwenonderdrukking. Maar op Facebook zijn de tepels van de vrouwen weggeretoucheerd. Is hier sprake van vrijheidsschending, of juist van bescherming van het vrouwelijk lichaam? Volgens filosoof Marjolein de Boer botsen hier twee opvattingen over de lichamelijke integriteit van de vrouw.
Feminisme en authenticiteit
Aristoteles stelde menselijkheid gelijk aan mannelijkheid. Helaas is er sindsdien maar weinig veranderd, stelde filosoof Simone de Beauvoir. Zelfs mensen die strijden voor gelijke behandeling van man en vrouw doen dat vaak door te stellen dat vrouwen hetzelfde als mannen kunnen. De Beauvoir riep vrouwen op om niet langer op mannen te willen lijken maar juist een authentiek bestaan te leiden. ‘Dit houdt meer in dan de rol op je nemen die de maatschappij je toebedeelt; het is een risico, maar wel de enige weg naar vrijheid en gelijkheid.’