Sein-zum-Tode – betekenis
Sein-zum-Tode oftewel ‘zijn-ten-dode’, is een begrip van de Duitse filosoof Martin Heidegger (1889-1976), die het introduceert in zijn boek Zijn en tijd (1927). Hij wil ermee zeggen dat ons leven altijd in relatie staat tot zijn einde. We houden de dood in het alledaagse leven op afstand, doordat we die niet als een reële mogelijkheid zien; we weten dat we ooit doodgaan, maar nu nog even niet. Toch kunnen we op ieder moment overlijden.
Als we ons er bewust van worden dat ons leven voortdurend in het teken staat van eindigheid, kunnen we ons onze dood toe-eigenen, meent Heidegger. Hierdoor kunnen we authentieker en betekenisvoller leven.
Even tussendoor …
Meer lezen over Heidegger en andere grote denkers? Schrijf je in voor de gratis nieuwsbrief:
