Onbewogen beweger – betekenis
De onbewogen beweger is de oorspronkelijke oorzaak van alle dingen, waar niets aan vooraf gaat.
De Griekse filosoof Aristoteles (384-322 v.Chr.) stelt dat alles dat beweegt een oorzaak moet hebben. Hieruit leidt hij af dat er een allereerste oorzaak moet zijn die het universum in beweging heeft gebracht. Deze ‘onbewogen beweger’ moet zichzelf veroorzaakt hebben. Veel middeleeuwse denkers zoals Thomas van Aquino (ca. 1225-1274) en Ibn Rushd (ook wel bekend als Averroes, 1126-1198) beroepen zich op het idee van de onbewogen beweger als bewijs dat er een god bestaat.
Meer lezen over filosofie? Schrijf je in voor de gratis nieuwsbrief:
Even tussendoor ...
Elke woensdag de beste verhalen van Filosofie Magazine in je mailbox? Schrijf je in voor onze gratis nieuwsbrief.
Uw aanmelding is helaas niet gelukt. Probeer het later nog eens.
