Met de uitvinding van het schrift, zo’n 3000 jaar geleden, werd de weg vrijgemaakt voor de wetenschap, voor het vastleggen en delen van kennis. En voor de herhaling, want wetenschap is vóór alles de kunst van de herhaling. Tot die tijd heeft de mens natuurlijk ook niet stilgezeten. De oudste schilderingen die op de grotwanden van Lascaux zijn gevonden dateren van 12.000 jaar voor we onszelf leerden schrijven.
Voor een kind leert schrijven tekent het zich een weg in de wereld. Wat bezielt ons in al dat tekenen? ‘Er is geen moment,’ schrijft socioloog Mary Parker Follett in Creative Experience (1924), ‘dat het leven, de voortdurende verscheidenheid, even stopt opdat we kunnen genieten van een vredige stilstand.’
Onrust tekent de mens.
