Home Vrijheid Raoul Heertje: ‘Als je weet dat je het niet weet, geeft dat een enorme vrijheid’
Vrijheid

Raoul Heertje: ‘Als je weet dat je het niet weet, geeft dat een enorme vrijheid’

Door Gwendolyn Bolderink op 28 april 2025

Raoul Heertje
beeld Martin Dijkstra
Filosofie Magazine 5 2025 Zijn we slim genoeg om intelligentie te begrijpen
05-2025 Filosofie Magazine Lees het magazine
Wat antwoorden denkers van deze tijd op de vier grote vragen van Immanuel Kant (1724-1804)? Dit keer: comedian Raoul Heertje (1963) over onzekerheid.

Volgens Immanuel Kant (1724-1804) past elke filosofie in 4 vragen: Wat kan ik weten? Wat moet ik doen? Wat mag ik hopen? Wat is de mens?

Wat kan ik weten?

‘Op tv of op een podium durf ik over bijna alles wel iets te zeggen. Niet omdat ik denk dat het zo ontzettend zinvol is wat ik zeg, maar omdat ik weet dat de mensen in de zaal net zo bluffen als ik. Daar ontstaat een soort ruimte: niemand weet waar het heen gaat, en we doen allemaal ons best om dat te verhullen. Als je zeker weet dat je het niet weet, en dat anderen het ook niet weten, geeft dat enorme vrijheid.

Dit artikel is exclusief voor abonnees

Dit artikel op Filosofie.nl is alleen toegankelijk voor abonnees. Met liefde en zorg werken wij iedere dag weer aan de beste verhalen over filosofie. Steun ons door lid te worden voor maar €4,99 per maand. Log in om als abonnee direct verder te kunnen lezen of sluit een abonnement af.
Geen abonnee? Bekijk de abonnementen Log in als abonnee

Twijfel is een goede karaktereigenschap, maar soms moet je gewoon iets beslissen. Toen mijn dochter jong was wist ze bijvoorbeeld niet naar welke school ze wilde. Maar het is niet zo dat je alles kunt uitdenken en dan een goed antwoord vindt. Je moet vooral niet denken dat je jezelf overal uit kunt denken.’

Raoul Heertje (1963) is comedian, schrijver en programmamaker. In april en mei verzorgt hij Vrijheidscolleges over hoe we goed met elkaar kunnen samenleven.

Wat moet ik doen?

‘Wat u niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet. De basis van alle religies – blijkbaar konden we dit vroeger niet, en we kunnen het nog steeds niet.

In het Israëlisch-Palestijnse conflict merk ik dat mensen niet in staat zijn om datgene wat henzelf is overkomen en de pijn die ze hebben, toe te passen op de ander. Er zijn mensen die vinden dat een vermoord Palestijns kind erger is dan een vermoord Israëlisch kind, en omgekeerd. Zolang je dat soort dingen blijft denken, kom je nooit dichter tot elkaar, want dan vind je je eigen pijn blijkbaar belangrijker. In plaats van dat de pijn begrip kweekt voor de ander, leidt die er dan alleen maar toe dat je de ander wil uitschakelen.

Als je naar een ander kijkt, beoordeel je die persoon op het eindresultaat van een proces dat jij niet kent. Terwijl je jezelf beoordeelt op het héle proces en daarin veel aardiger bent. Ik denk dat we meer naar onszelf moeten kijken. Niet uit egoïsme, maar om te zien hoe wijzelf werken. Er zijn dingen die je jezelf vergeeft omdat je pijn hebt of omdat je bepaalde dingen hebt meegemaakt – zo’n verhaal heeft een ander vaak ook.’

Wat mag ik hopen?

‘Er is veel ellende, ook in Nederland. Toch ben ik best hoopvol. Volgens mij moeten we hier met z’n allen doorheen.’

‘Je kunt jezelf niet overal uit denken’

Wat is de mens?

‘De mens zoekt de hele tijd naar zekerheden; we willen controle. Ik heb op jonge leeftijd geaccepteerd dat het leven onzeker is en dat er elk moment van alles kan gebeuren. Als je accepteert dat er veel ­onzekerheid is, creëer je ruimte. In die ruimte kan de boel ademen en kunnen dingen voorvallen die je je helemaal niet voor kunt stellen.’