Het is niet eenvoudig om je echt in te leven in een ander. In zijn nieuwste boek geeft filosoof Roman Krznaric lessen in empathie. ‘Bedenk eens hoe een harde zakenman met zijn zoontje van drie verstoppertje speelt.’
Empathie verlept en sterft wanneer we de individualiteit en uniciteit van anderen niet zien en hen behandelen als wezens die inferieur zijn aan onszelf. Dat klinkt logisch. Maar wat betekent het werkelijk om iemand menselijk te behandelen, of om, zoals filosofen zeggen, de ‘ander’ te vermenselijken? En hoe moet dat precies? Het leven van Oskar Schindler zou hier als voorbeeld kunnen dienen. Hij veranderde van een onbesuisde nazistische zakenman met een voorkeur voor goede cognac en voluptueuze secretaresses (hij was een onverbeterlijke rokkenjager) in een van de beroemdste redders van mensenlevens tijdens de Holocaust.
Dit artikel is exclusief voor abonnees
