Monade – betekenis
Een monade is een ondeelbare substantie die de basis van alle dingen vormt. Het woord is afgeleid van het Griekse monos (‘één’ of ‘enkel’).
Volgens de Duitse filosoof Gottfried Leibniz (1646–1716) zijn monaden de bouwstenen van het universum, en bestaan ze zowel uit materie als uit een ziel. Leibniz is een metafysisch pluralist: hij gelooft dat er oneindig veel monaden bestaan die allemaal van elkaar verschillen. Zo beschikken de monaden van levende wezens over een hogere graad van bewustzijn dan de monaden van een steen, die zich in een soort droomtoestand bevinden. De monade met de meest pure vorm van bewustzijn is God.
Meer lezen over Leibniz en andere grote denkers? Schrijf je in voor de gratis nieuwsbrief:
Even tussendoor ...
Elke woensdag de beste verhalen van Filosofie Magazine in je mailbox? Schrijf je in voor onze gratis nieuwsbrief.
Uw aanmelding is helaas niet gelukt. Probeer het later nog eens.
