Filosofie is niet alleen makkelijker als je denkt, maar ook als je praat. Wie praat hoeft niet alles zelf te bedenken. Dat dacht ook Plato, die al zijn gedachten in dialoogvorm goot. Een kort gesprek over de letter van de wet tussen Socrates, Hippias en Protagoras, gebaseerd op de beroemde paradox van Protagoras.
Protagoras: Ik krijg nog collegegeld van je, Hip! Je bent inmiddels afgestudeerd. En de lessen recht en retorica die ik gaf zijn niet gratis.
Hippias: Ik hoefde pas te betalen zodra ik een zaak zou winnen.
Protagoras: Ja, maar dan moet je wel een zaak aannemen!
Hippias: Dat heb je er niet bij gezegd.
Protagoras: Schoft! Dat spreekt toch voor zich? Je moet de afspraak niet letterlijk nemen. Rechtspreken doe je naar de geest van de wet.
Socrates: Geestig geval dit.
Protagoras: Lach jij maar. Help me liever eens.
Socrates: Span dan een zaak aan.
Protagoras: Natuurlijk! Dank Socrates! Als ik win, moet Hippias betalen. En als ik verlies, wint Hippias de zaak, en dan moet hij dus ook betalen! Betaluh, pannekoek!
Hippias: Nee hoor. Ik win sowieso. Als ik win krijg ik gelijk en spreekt de rechter mij vrij van betaling. Als ik verlies heb ik nog steeds geen zaak gewonnen, en hoef ik je, volgens afspraak, niet te betalen.
Socrates: Hier gaan jullie zonder rechter niet uitkomen jongens.
