Het ritme van het lichaam
Waarom kunnen we tijdens het wandelen zo goed nadenken? Volgens Denker des Vaderlands Paul van Tongeren realiseert wandelen een eenheid tussen lichaam en geest. Gedachten komen en gaan, vliegen en dansen, duiken op en fladderen weg. Door te wandelen, stelt Van Tongeren, stemmen we de vluchtigheid van ons denken af op het ritme van het lichaam.
Pelgrimstocht
De pelgrimsroute naar Santiago de Compostella trekt veel wandelaars. Stine Jensen vraagt zich af waarom het zovelen van hen lukt om gedurende de tocht tot inzichten te komen. Zijn het de gesprekken onderweg? Doet de natuur iets met ze? Of hebben deze mensen de moed om de waarheid over hun leven onder ogen te zien?
De mens als padenmaker
Zeven jaar lang reisde schrijver Robert Moor te voet de wereld over. Volgens hem is de mens een padenmaker: hij volgt bestaande paden maar verandert deze ook door er licht van af te wijken. ‘We doen vaak net alsof een persoon een nieuwe ontdekking doet, maar in werkelijkheid treedt hij of zij in de voetsporen van velen die hem voorgingen.’
Wandelen door het antropoceen
Al wandelend door zijn woonplaats Nijmegen zoekt voormalig Denker des Vaderlands René ten Bos naar sporen van het antropoceen, het tijdperk waarin de mens een vernietigende kracht uitoefent op aarde. Ten Bos laat zien dat geen plek op aarde vrij is van menselijke invloeden – denk aan de kleine restjes plastic op de bodem van de oceaan of het kunstmatige eiland in de Waal bij Nijmegen.
Nieuwe wegen
Waarom is ‘even een blokje om’ voor zoveel mensen hét middel om hun gedachten te ordenen, vraagt schrijver Marco Kunst zich af. Volgens Kunst is wandelend denken associatief, vrijblijvend en leidt het vaak nergens heen. Hij maakt een onderscheid tussen de filosofische wandeling en de bedevaart: waar de pelgrim zich onderwerpt aan een zingevend doel, is de wandelende denker bereid om wegen in te slaan die misschien doodlopen.
