Hoe gewoon is het menselijk gewoon? Coen Simon en Bianca Sistermans kijken eens goed in woord en beeld. Dit keer: vouwen.
De vouw ontvouwt een waarheid over het onderscheid tussen middel en doel. Het opvouwen van de was is een middel. Het maakt opslag effectiever, schoner en verkleint de kans op kreuken.
Maar eenmaal gevouwen zou je de was het liefst zo houden. Japanse vouwkunst heeft deze neiging geradicaliseerd. De vouwen zijn het doel. Het verraderlijke van vouwen is dat ze aan het zicht onttrekken dat kreuken ook vouwen zijn, foute vouwen blijkbaar. Maar er is nog iets wat vouwen verhullen. We zitten zelden te wachten op een ontvouwing. We verkiezen schoonheid boven waarheid. Die neiging is in ons DNA meegevouwen.
Noem het een weefvouw.
