Op de radio hoorde ik hoogleraar vertebratenpaleontologie Anne Schulp uitleggen dat we als middel tegen nepnieuws nog veel kunnen hebben aan de fossiele overblijfselen uit de tijd van de dinosauriers. Daar heeft hij natuurlijk helemaal gelijk in. Als er één tijdperk is waar onze post-truth tijd nog iets van kan leren dan is het wel de tijd voordat wij er waren, de pre-truth. Hoe kun je immers factchecken of de kleur die wij denken dat een dino had daadwerkelijk de kleur van een dino is geweest?

Juist de onherroepelijke onzekerheid van zulke kennis kan een steun in de rug zijn in een tijd waarin we meer twijfels hebben over de eerste man op de maan, dan over de versteende sporen uit het mesozoïcum. De vraag hoe je kunt omgaan met ‘onzekerheden in de wetenschap’ is volgens Schulp ‘op dit moment actueler dan ooit’. Veel meer dan om waarheid draait onze tijd om vertrouwen. Welk nieuws en welke beelden mogen we nog geloven? Bestaat er nog topsport zonder doping? Zijn de verkiezingen niet gehackt? Kan Madonna ook toon houden zonder autotune?