Kinderen verwonderen zich, over alles. En filosofie begint met verwondering, zo vond Aristoteles al. Maakt dat kinderen tot goede filosofen?
Waarom mag ik niet altijd zeggen wat ik denk? En waarom moet ik beleefd zijn tegen oudere mensen? Juist tijdens mijn kinderjaren, waarin ik me verbaasde over de dingen die tegenwoordig zo vanzelfsprekend lijken, stelde ik de waarom-vraag vaker dan ooit. ‘Omdat ik het zeg’ was het meest weerzinwekkende antwoord dat volwassenen me konden geven. Het riep alleen maar meer vragen op.
Dit artikel is exclusief voor abonnees
