Inductie – betekenis
Inductie is een vorm van redeneren waarbij je van het bijzondere naar het algemene gaat. Wanneer je op een inductieve manier nadenkt, generaliseer je op basis van specifieke dingen die je waarneemt. Stel dat alle zwanen die je hebt gezien wit zijn. Dan kun je met inductie de algemene wet opstellen dat alle zwanen wit zijn. Deze manier van redeneren is niet waterdicht, want het is mogelijk dat er zwarte zwanen bestaan die jij niet hebt waargenomen. Het tegenovergestelde van inductie is deductie.
Meer lezen over filosofie? Schrijf je in voor de gratis nieuwsbrief:
Meld u aan voor onze nieuwsbrief
Relevante berichten
‘Paradoxen zijn kanaries in de kolenmijn’
Volgens logicus Barteld Kooi leiden paradoxen steeds weer tot nieuwe ideeën. ‘Het is essentieel gereedschap in de gereedschapskist van de filosoof.’
Graham Priest: ‘Niets is zo interessant als het niets’
We houden niet van contradicties, toch vormen ze de grond van alles, meent de Brits-Australische filosoof Graham Priest.
‘In de rechtszaal draait het niet om de waarheid’
Ton Derksen krijgt mensen uit de gevangenis met wetenschapsfilosofie. ‘Dat iets logisch lijkt, betekent nog niet dat het waar is.’
Saul Kripke, de horkerige logicus
Saul Kripke had revolutionaire ideeën over het verschil tussen mogelijk en noodzakelijk. Met zijn persoonlijkheid maakte hij minder indruk.