Compensatie
Het erkennen van fouten uit het verleden kan waardevol zijn voor slachtoffers of nabestaanden. In de Verenigde Staten draait het debat over de erkenning van het leed van slavernij onder meer om de vraag naar financiële compensatie. Zijn herstelbetalingen aan de zwarte bevolking moreel wenselijk? Jeroen Hopster benadrukt dat we deze kwestie vooral in de context moeten zien van het land waar het debat gevoerd wordt.
Trump en Clinton
Volgens Spinozalens-winnaar Kwame Anthony Appiah werden de gevolgen van het Amerikaanse slavernijverleden duidelijk zichtbaar tijdens de presidentsverkiezingen van 2016. ‘In de VS is door de slavernij het gevoel van raciale eer ontstaan. De witte man ontleende zijn eergevoel aan het feit dat hij niet zwart, maar wit was.’ Hillary Clinton riep mensen op om daar verantwoordelijkheid voor te nemen, terwijl Donald Trump mensen toestond dat deel van hun identiteit intact te laten. ‘Hij stond voor alles wat Clinton dreigde af te nemen.’
Excuses
De Nederlandse staat heeft nooit excuses aangeboden voor de Nederlandse rol in de slavenhandel. Linda Nooitmeer, bestuursvoorzitter van het Nationaal instituut Nederlands slavernijverleden, vindt dat dit alsnog moet gebeuren. ‘Vier eeuwen slavernij vragen om excuses van de Nederlandse staat. Uit die excuses moet blijken dat Nederland als staat de verantwoordelijkheid op zich neemt voor alle misstanden die binnen de slavernij hebben plaatsgevonden.’
Wat Amerika kan leren van Duitsland
Filosoof Susan Neiman stelt dat de Duitse omgang met het naziverleden Amerikanen een leidraad kan bieden voor het verwerken van de slavernij. Hoewel Arnon Grunberg het met haar eens is dat een land collectieve verantwoordelijkheid moet nemen voor het verleden, meent hij ook dat Neiman Duitsland niet voldoende begrijpt om haar conclusies te rechtvaardigen.
