Het Moment: Roel Meijvis 

Roel Meijvis (21) maakte vier solo-cabaretvoorstellingen en studeert filosofie.

‘Ik was vijftien en had een burn-out, of iets depressieachtigs. Tot dan toe was mijn leven altijd vanzelf gegaan. Als kind had ik een cabaretwedstrijd gewonnen, en alles wat op mijn pad kwam ging altijd goed. Bij mijn tweede cabaretoptreden waren de reacties opeens minder laaiend enthousiast. Tegelijkertijd haalde ik op school alleen maar enen en tweeën. Ik was altijd een enorme pleaser, maar dat pleasende werd toen opeens een “anderen-teleurstel-angst”: mijn ouders, leraren, het publiek.

 

Vanaf dat moment ontstond de worsteling: voor wie doe ik dit dan? Maak ik een voorstelling voor mezelf of voor een ander? Maar ook: leef je voor jezelf of voor anderen? Toen ik een studie moest kiezen, werd die worsteling nog sterker. Hoe ga ik mijn leven inrichten? Kan ik een verkeerde keuze maken?

 

Een tijdje geleden zag ik het toneelstuk The Fountainhead, naar de roman van Ayn Rand, over twee architecten. De een werkt voor de erkenning van anderen. De hoofdpersoon, Howard Roark, bouwt voor zichzelf. Hij meent dat ieder mens het recht heeft voor zichzelf te leven. Na afloop wist ik: vanaf nu word ik een Howard. Ayn Rands politieke filosofie vind ik te extreem, maar The Fountainhead sloot precies aan bij de vragen waarmee ik rondliep.

 

Het was vlak na de aanslagen in Parijs. Ik liep naar huis en besefte: ik moet het echt zelf doen. Dit is míjn leven, dit is míjn geluk, en daar ben ik zelf verantwoordelijk voor. Niemand kan dat afpakken. Dat besef maakte me zo intens gelukkig. Ik zweefde een meter boven de grond.’