Vorige week was ik in een theater. De foyer was ouderwets rood, met fotolijsten aan de wanden. Op de foto’s waren artiesten te zien die ooit in dat theater hadden opgetreden: acteurs, muzikanten, cabaretiers. Bij elke foto had de betreffende artiest een handtekening, quote, songtekst of spreuk gezet.
Op een foto van een cabaretier stond, boven zijn handtekening: ‘Grote groet van een bescheiden mens’. Ik keek een poosje naar de foto en het bijschrift. Iets aan de uitspraak voelde een beetje gek.
‘Grote groet van een bescheiden mens’ naast een persfoto, met een handtekening, groot afgedrukt in een theaterfoyer – het geheel voelde eerder pompeus dan bescheiden. De grote groet van de bescheiden mens was niet anoniem op een verlept bierviltje gekrabbeld, wil ik maar zeggen.
Hoe weet je dat je bescheiden bent?
Wat is dan een ‘bescheiden mens’? Hoe weet je dat je een bescheiden mens bent? Is dat iets wat je over jezelf kunt zeggen? Of is dat een label dat alleen anderen je kunnen opplakken?
Doen bescheiden mensen ‘grote groeten’? Of doen bescheiden mensen automatisch ‘kleine groeten’? Is er een verschil tussen grote en kleine groeten?
Na de voorstelling liep ik weer langs de foto. Kijk ik hier naar een bescheiden mens, vroeg ik me af. Of kijk ik naar een performatieve contradictie, waarmee je dat wat je zegt (ik ben een bescheiden mens) onderuit haalt door dat wat je doet (levensgroot in een theaterfoyer hangen met foto en handtekening)?
Even tussendoor… Meer columns lezen van Elke Wiss? Schrijf je in voor de gratis nieuwsbrief:
Meld u aan voor onze nieuwsbrief
Betekent dat dan dat beroemde(re) mensen niet bescheiden kunnen zijn? Dat klinkt ook gek. Of kunnen ze het wel zijn, maar dat niet over zichzelf zeggen?
Ik stond nog een tijdje naar de foto te staren, met een Rivella in mijn hand. Ik klokte het laatste slokje achterover en liep glimlachend het theater uit. Ik was toch maar mooi aan het denken gezet over bescheidenheid.
Terwijl ik over de parkeerplaats liep, in mijn tas grabbelend naar de autosleutels, dreef er een vraag boven die me nog steeds bezighoudt: vervliegt bescheidenheid zodra je die benoemt in relatie tot jezelf?