Home Gij zult sprinkhanen eten

Gij zult sprinkhanen eten

Door Henk Oosterling op 02 december 2015

Gij zult sprinkhanen eten
Cover van 12-2015
12-2015 Filosofie magazine Lees het magazine

Valerie Granberg onderzoekt in Diner Pensant waarmee filosofen zich voeden. Henk Oosterling kiest voor sprinkhanen, goed voor lichaam en geest.



Want zij bedekten het gezicht des gansen lands, alzo dat het land verduisterd werd; en zij aten al het kruid des lands op, en al de vruchten der bomen, die de hagel had over gelaten; en er bleef niets groens aan de bomen, noch aan de kruiden des velds, in het ganse Egypteland.’ (Exodus 10:14, 15)



Dit artikel is exclusief voor abonnees

Dit artikel op Filosofie.nl is alleen toegankelijk voor abonnees. Met liefde en zorg werken wij iedere dag weer aan de beste verhalen over filosofie. Steun ons door lid te worden voor maar €4,99 per maand. Log in om als abonnee direct verder te kunnen lezen of sluit een abonnement af.

De eerste keer dat ik ze at, was in 1980 in Japan. Ze waren zoetglimmend, zwartknapperig, een soort gefrituurde chips die je smakelijk kon wegknabbelen. Sprinkhanen. Eten van insecten roept altijd een lichte huiver op. Bij leven en welzijn werken ze al op je zenuwen. Muggen zoemen irritant om je hoofd en bijten venijnig in je door zon en zeezout gezwollen vlees. Maden herinneren ons aan onze vergankelijkheid en sprinkhanen roepen verontrustende beelden op van kaalgevreten vlakten die even daarvoor nog vol bloeiende bomen en geurend struweel stonden. Miljoenen sprinkhanen, een ware plaag, de achtste in Bijbelse zin, gevreesd om hun ongebreidelde vraatzucht. Precies daarin vertoont de levensstijl van sprinkhanen markante overeenkomsten met die van ons, mensen. Eén exemplaar van de soort stelt nauwelijks wat voor. Het speelt een beetje tsjirpend op zijn poot om te paren, maar dan heb je het wel gehad. Ook daarin onderscheidt de sprinkhaan zich dus niet van de mens. Maar in zwermen zijn sprinkhanen net als mensen onstuitbaar in hun alles verwoestende consumptiedrift. Hun ecologische voetafdruk is even vernietigend als die van mensen. De productie van rundvlees levert de grootste bijdrage aan de opwarming van de atmosfeer. Kaalslag van bossen voor weidegrond, het wereldwijd rondpompen van rundvlees, maar vooral de uitstoot van methaan van de boeren en scheten van koeien, dit alles maakt dat hun aandeel exponentieel hoger is dan de uitstoot van alle andere sectoren bij elkaar. Insectenvlees is zoveel duurzamer. Insecten zetten hun eigen eten twee tot drie keer efficiënter om in vlees dan varkens of kippen, en vijf keer efficiënter dan runderen, terwijl haast 90 procent ervan eetbaar is tegenover de 50 procent van koeien of varkens. Tachtig procent van de wereldbevolking heeft dat allang door, maar het hyperconsumptieve Westen zweert nog bij kiloknallers. Hier moet het mes van Ockham in: pluralitas non est ponenda sine necessitate oftewel ‘men moet het aantal zijnden niet groter maken dan nodig’. We zullen er aan moeten geloven, aan de gevriesdroogde treksprinkhaan, meelworm en piepschuimkever. Maar dat gaat niet zomaar. Voeding vereist opvoeding. Maar dan moet ook de filosofie eraan geloven. Alleen als ecosofie heeft zij nog toekomst. Ecosofische food for thought biedt een uitgebalanceerd mentaal dieet dat opinieuze vraatzucht, ideologische obesitas en metafysische anorexia tegengaat. Ook de liefde voor de wijsheid gaat door de maag. Entomofagie, het eten van insecten, heeft de toekomst. Autofagie, jezelf verteren, of ollafagie, pot verteren, is ons suïcidale alternatief. Het is geen kwestie van eten of gegeten worden. Het is een kwestie van welzijn of niet zijn.


Dit is een voorpublicatie uit het boek Diner Pensant. Waar filosofen op kauwen van Valerie Granberg

Het recept van Henk Oosterling: Tortilla’s met Sprinkhanen

Ingrediënten voor 4 personen:
Voor de quacamole:
1 rijpe avocado
1 teentje knoflook, geperst
1 theelepel Franse mosterd
1 eetlepel mayonaise
sap van ¼ citroen
witte peper (uit de molen)
snufje zout
Voor de vulling:
20 sprinkhanen, zonder vleugeltjes en pootjes
1 eetlepel limoenolie
1 mespunt chilipoeder
¼ krop ijsbergsla, in reepjes
4 tomaten, zaad verwijderd, in reepjes
2 lente-uitjes, in dunne ringen
4 eetlepel chilisaus
125 ml crème frâiche
4 zachte tortilla’s of wraps
Prikkertjes
 
Bereiding:
– Snijd de avocado doormidden en verwijder de
pit.
– Verwijder de schil en snijd het vruchtvlees in
blokjes.
– Voeg de overige ingrediënten toe en pureer
alles met een staafmixer of in de
keukenmachine.
– Breng op smaak met zout en peper.
– Verwarm de limoenolie in een wok en bak
hierin de sprinkhanen in 2 minuten krokant.
– Leg ze daarna op een schaaltje en bestrooi ze
met een beetje zout en chilipoeder.
Verwarm de tortilla’s om en om in de
koekenpan.
– Vul de tortilla’s gelijkmatig met de quacamole,
ijsbergsla, tomaat, lente-ui, gebakken
sprinkhanen, chilisaus en crème frâiche.
– Rol de tortilla’s op, snijd ze in stukjes en steek
er de prikkertjes door.
 
Uit:
Het Insectenkookboek
Door Arnold van Huis, Henk van Gurp en Marcel Dicke
Uitgeverij Atlas Contact