De oud-Griekse denker Heraclitus (in het Grieks: Herakleitos) van Efeze (ca. 540 v.Chr.—480 v.Chr.) had weinig achting voor andere mensen of politieke gebruiken. Hij was ervan overtuigd dat zijn medemensen onwetend en gemakzuchtig zijn. Ook de pogingen tot een democratisch staatsbestel kregen zijn afkeuring. ‘Eén man is er voor mij duizend waard als hij de beste is.’ Dit soort uitspraken leidden ertoe dat Heraclitus als bijnaam ‘de duistere’ kreeg. Oorlog en vuur staan centraal in zijn denken.
Heraclitus schreef in cryptische aforismen. Zelfs Socrates vertelde dat hij Heraclitus buitengewoon vond, maar er bijna niets van begreep.
