De vraag ‘hoe komen we de kerstdagen door?’ is in vele huizen een jaarlijks terugkerende klassieker, en die vraag houdt ook filosofen bezig. ‘Wij onder elkaar zijn geschikt voor een gesprek, dat wil zeggen, gezelligheid met z’n tweeën – maar eigenlijk niet voor spelletjes en dergelijke. En als je bij elkaar bent, moet je iets doen. Het is een ramp om gezellig samen te willen zijn, zonder dat er iets is wat allen bindt (en gezelligheid is op zichzelf geen bezigheid)’, schrijft Ludwig Wittgenstein in een brief aan zijn zuster Hermine, in november 1929. Ludwig Wittgenstein maakt zich ruim een maand van tevoren al zorgen over het komende kerstdiner…
Als die kerstdagen eenmaal voorbij zijn, volgt het ritueel van Oud & Nieuw. Voor degenen die daarvoor het hele jaar te druk zijn: een ideaal moment om eens te reflecteren op je leven. Een ideaal moment van voor filosofie. Terugblikken en vooruitzien. En goede voornemens maken. Natuurlijk kan dat op elk moment van het jaar, ook 12 februari of 21 april. Maar waarom zou je, als zich daarvoor het natuurlijke moment aandient, waarop iedereen zich dezelfde vragen stelt en de schemering al om vijf uur invalt.
Om deze collectieve reflectie van extra denkkracht te voorzien, organiseren wij dit jaar voor het eerst een filosofisch oudejaarsdiner. Op 22 december blikken we in De Rode Hoed onder leiding van René Gude terug en kijken we vooruit (zie p. 79), zodat u nog voor de kerst met uw goede voornemens kunt beginnen.
Dit artikel is exclusief voor abonnees
