Drie hebberige logici – Anne, Bertrand en Christine – spelen een spel met gouden munten. Anne mag kiezen om drie munten te verdelen, maar dan moet zij meer munten aan Christine geven dan aan Bertrand of aan zichzelf. Anne mag ook niets met de munten doen en de beurt aan Bertrand geven. Hij mag dan tien munten verdelen, waarbij iedereen minstens drie munten krijgt, maar hij mag ook de beurt doorgeven aan Christine. Zij mag dan 99 munten verdelen, maar moet daarbij de meeste aan Bertrand geven. Wat zal er gebeuren?
Oplossing
Anne geeft één munt aan zichzelf en twee aan Christine. Ze redeneert als volgt. ‘Stel dat ik het overlaat aan Bertrand. Als hij ervoor kiest om tien munten te verdelen, zal hij mij en Christine drie munten geven, en zelf vier munten nemen. Hij kan het ook aan Christine overlaten. Die geeft zichzelf dan 49 munten en geeft 50 munten aan Bertrand. Dat is veel beter voor Bertrand, maar dan krijg ik helemaal niets! Ik moet het dus niet aan Bertrand overlaten, want die zal het aan Christine overlaten. Als ik zelf de munten verdeel, moet ik Christine meer geven dan mijzelf. Ik geef haar dus twee munten en mezelf één munt.’
