Toen Michel Serres werd geboren, bestond de wereldbevolking uit bijna 2 miljard mensen; nu telt die meer dan drie keer zoveel bewoners. Volgens Serres moeten we opnieuw nadenken over wie de mens is.
Filosoof en oud-marineofficier Michel Serres zal het gebaar een paar keer maken: hij slaat met zijn vuist zacht tegen zijn handpalm – een doorbraak, een fundamentele verandering. De afgelopen eeuw vormt volgens hem een breuk met het verleden, en een nieuw begin. Het is een stille revolutie, vindt Serres. We hebben te weinig oog voor het verdwijnen van de landbouw uit het dagelijks leven en het toenemende gebruik van nieuwe technologische hulpmiddelen – om maar een paar ontwikkelingen te noemen.
Een opvallende verandering is ook de enorme toename van de levensverwachting. ‘Aan het begin van de negentiende eeuw werd een vrouw in Frankrijk zo’n 30 jaar, een eeuw later kon ze wel 50 worden en tegenwoordig is de kans groot dat ze de 85 haalt.’
Bij Serres is die levensverwachting niet louter een getal, maar iets wat een fundamentele invloed heeft op het leven. ‘Toen jouw achterachtergrootvader een huwelijk aanging, zwoer hij trouw aan zijn vrouw voor vijf jaar, statistisch gezien. Als jij tegenwoordig trouwt, beloof je dat je zestig jaar bij je vrouw zult blijven. Zelfs met alle scheidingen zijn mensen nog nooit zo lang bij elkaar gebleven; nog nooit hebben ze zo lang een wereld gedeeld.’
Dit artikel is exclusief voor abonnees
