Martha Nussbaum onderzoekt wat het goede leven inhoudt, hoe we te werk moeten gaan om het te verkrijgen en in welk politiek systeem goede levens realiseerbaar zijn. De ethiek zou zich moeten richten op de ‘drie bronnen van kwetsbaarheid’: pluraliteit van waarden (waarden zijn variabel naar gelang de situatie), passies en hechting. Deze kwetsbaarheden kenmerken volgens Nussbaum de mens. Ze wil, net als Aristoteles, de bronnen van kwetsbaarheid niet als te overwinnen zwaktes wegzetten, maar ze juist onder de aandacht brengen. Ethiek moet midden in het leven staan. Nussbaum distantieert zich hiermee van de ethiek van Socrates en Plato, die zij te verheven acht.
Nussbaum heeft veel geschreven over emoties. Ook in haar nieuwste boek Woede en vergeving. Ze onderzoekt deze thema’s in zowel de persoonlijke, publieke als politieke sfeer en houdt een pleidooi voor grootmoedigheid, rechtvaardigheid en waarheid.
