‘Tragedie gaat over het gemis, over het ontbrekende, over de lege hemel, over de eenzame mens.’ Regisseur Romeo Castellucci over zijn voorstelling La democrazia in America.
Wat kan ik weten?
‘Die vragen van Immanuel Kant zijn schitterend, echt waar, maar onmogelijk om te beantwoorden. Wat kan ik weten? Hoe kan ik dat nou weten? Dan zou ik moeten weten over mijn eigen weten. Bovendien, theater gaat niet over weten. We willen iets weten omdat kennis nuttig kan zijn, maar theater heeft geen enkel nut. Theater is niet gericht op het verbeteren van de wereld. En juist omdat theater nutteloos is, is het zo belangrijk. Als er al wat te leren valt door te kijken naar een voorstelling, dan is dat iets over jezelf. Theater zorgt namelijk voor een intieme relatie met jezelf. Theater arrangeert een ontmoeting met jezelf. Het theater, vooral de tragedie, is ontstaan toen de goden stierven. Tragedie gaat daarom over het gemis, over het ontbrekende, over de lege hemel, over de eenzame mens: over de fundamentele menselijke eenzaamheid dus. Theater is in wezen door en door menselijk.’
Tekst loopt door onder afbeelding
Beeld: Hollandse Hoogte
Dit artikel is exclusief voor abonnees
