Hetzelfde anders

Spelen

Door Coen Simon op 18 augustus 2023

het menselijk gewoon spelen atletiekbaan atletiek rennen hardlopen start finish
beeld Bianca Sistermans
FM9 FM 9 Filosofie Magazine intuïtie
09-2023 Filosofie Magazine Lees het magazine
Hoe gewoon is het menselijk gewoon? Coen Simon en Bianca Sistermans kijken eens goed in woord en beeld. Dit keer: spelen.

Dit artikel krijg je van ons cadeau

Wil je onbeperkt toegang tot de artikelen op Filosofie.nl? Je bent al abonnee vanaf €4,99 per maand. Sluit hier een abonnement af en je hebt direct toegang.

Wat het spel het meest indringend aan de oppervlakte brengt is dat vrijheid bestaat bij de gratie van regels en verboden. De uitgelatenheid barst los, zodra we een streep zetten of er een fluitsignaal klinkt. ‘De renbaan, het tenniscourt, de hinkelbaan, het schaakbord verschillen functioneel niet van de tempel of de tovercirkel.’ Johan Huizinga zette in Homo ludens (1938) de ongeschreven beginselen van het spel op papier en dicteerde daarmee ook de regels voor het denken over spelen. Hij waarschuwde voor de teloorgang van de vrijheid van het spel door de ‘graad van technische organisatie, materiële uitrusting en wetenschappelijke doordachtheid’ waarmee sport in zijn tijd al werd beoefend. Huizinga wilde het graag speels houden. Maar wie de vrijheid van het spel wil bewaken, is aangewezen op ernst.