Fotografie: Merlijn Doomernik
Douwe van den Berg (25) studeerde Liberal Arts & Sciences en is instructeur van de Wim Hof-methode voor ‘The Cool Way’
‘Ik was in Lapland voor een training. Ik had een wak gehakt en stond klaar in mijn zwembroek om erin te gaan. Ik was moe en niet volledig geconcentreerd, maar ik dacht: als ik mezelf serieus wil nemen als instructeur, moet ik nu drie keer per week het wak in. Dus ik ging toch. Ik daalde onder water af, wilde weer omhoog en voelde toen het ijs boven me. Ik had niet aan de stroming gedacht.
Lange tijd had ik een drang om mezelf te bewijzen. Om beter te worden in de vechtsport kung fu ging ik naar China. Om nog meer controle over mijn lichaam te krijgen leerde ik de Wim Hof-methode. Maar kou geeft heel duidelijk een grens aan. In de kou moet je accepteren wat je op dat moment kunt, de werkelijkheid accepteren zoals die is. Met alleen prestatiedrang en doorzettingsvermogen kom je er juist niet.
Kung fu had me in aanraking gebracht met oosterse filosofie. Ik las de Tao Te Ching. Een belangrijk begrip daarin is wu wei, letterlijk ‘niet-doen’. Dat is geen escapisme of luiheid. Ik interpreteer wu wei als het pad van de minste weerstand: zo ontspannen mogelijk een inspanning leveren. Bij kung fu oefende ik dat al. En in de kou is dat ook nodig: als je ontspannen bent, is het veel makkelijker. Wu wei is een kunst die je stap voor stap kunt oefenen. En die ik toepas op het hele leven.
Steeds komt het erop neer de werkelijkheid te accepteren zoals die is. Dat is niet eenvoudig. Ik leer mijn cursisten altijd hun grenzen te respecteren. Hoe belangrijk dat is, weet ik alleen doordat ik er zelf vaak overheen ben gegaan.’
Dit artikel is exclusief voor abonnees
