Voor het Palazzo Vecchio, het oude regeringsgebouw, in Florence staat het wereldberoemde beeld de David van Michelangelo (althans een kopie). Aanvankelijk, zo vertelde de gids, kreeg Michelangelo de opdracht om een beeld te maken voor het plein bij de Dom, maar toen het beeld jaren later eindelijk af was, was Florence inmiddels een republiek geworden en werd het beeld vol trots voor de ingang van het regeringsgebouw geplaatst. En dat niet alleen: het beeld groeide uit tot hét symbool voor de stad, het kleine Florence dat zich staande moest houden te midden van andere, grotere steden, zoals Rome.
Terwijl ik met 27 lezers van Filosofie Magazine tijdens een filosofiereis door Florence loop, verbaas ik me over de vanzelfsprekendheid waarmee het bijbelse verhaal over de strijd van de kleine David tegen de reus Goliath is doorgedrongen in de politieke geschiedenis. Religie heeft niet alleen betekenis voor gelovigen, dat is duidelijk, maar welke rol speelt die in een samenleving die grotendeels geseculariseerd is? In het kader van dit kerstnummer legden wij Nederlands meest spraakmakende theoloog, Erik Borgman, de vraag voor wat de functie van religie nog kan zijn voor ongelovigen. U leest zijn uitgebreide antwoord hierop op pag. 20.
Een socioloog met bijzondere interesse voor de uitwerking van religie is Max Weber, die aan het begin van de twintigste eeuw constateert dat veel succesvolle zakenmensen en veel welvarende gebieden protestants zijn. Hoe komt dat?, vraagt hij zich af in De protestantse ethiek en de geest van het kapitalisme, dat deze maand in vertaling verschijnt. Hoe is het verband tussen religie en economie precies? Naar aanleiding van deze nieuwe uitgave organiseren Filosofie Magazine, uitgeverij Boom en de Rode Hoed op 17 december een avond over de vraag waarom de koopman en de dominee het zo goed met elkaar kunnen vinden. Meer over Weber en deze avond op pag. 63.
