Home De halve wereld woont in mijn hoofd

De halve wereld woont in mijn hoofd

Door Miriam Rasch op 29 oktober 2024

Miriam Rasch
beeld Merlijn Doomernik
FM11 Filosofie Magazine 11 echt nep fake Hans Schnitzler
11-2024 Filosofie magazine Lees het magazine
Vrienden, collega’s en personages uit boeken: ze wonen in het hoofd van Miriam Rasch en voeren met veel vertoon stukjes op.

Dit artikel krijg je van ons cadeau

Wil je onbeperkt toegang tot de artikelen op Filosofie.nl? Je bent al abonnee vanaf €4,99 per maand. Sluit hier een abonnement af en je hebt direct toegang.

Er woonde vroeger een mannetje in mijn buik dat Ingo heette. Mijn moeder vond hem griezelig, maar ik wist dat ik hem zelf verzonnen had. Ik vond het gezellig.

Nu woont de halve wereld in mijn hoofd. Vrienden, collega’s, mensen die ik online volg en personages uit boeken en series. Zodra ik wakker word beginnen ze te kakelen of spelen korte scènes voor me uit. Verzonnen, maar gebaseerd op een waargebeurd verhaal.

Het is een griezelig idee dat iemand me verzint

Ik probeer het, naar Michail Bachtin, maar te zien als een meerstemmig carnaval. Met veel vertoon worden er stukjes voor me opgevoerd. Soms doe ik mee, meestal kijk ik hoofdschuddend toe.

Ik heb geen idee of ik zelf ook in het hoofd van anderen leef. Het is een griezelig idee dat ik daar dan dingen zeg en doe waar ik geen weet van heb. Dat iemand me verzint. Tegelijk overvalt me een treurige eenzaamheid als ik me voorstel dat ik geen enkele andere hersenpan bewoon.

Even tussendoor… Meer columns lezen van Miriam Rasch? Schrijf je in voor de gratis nieuwsbrief:

Ontvang wekelijks het laatste filosofienieuws, de beste artikelen en af en toe een aanbieding.

De derde mogelijkheid is dat het hoofd van ieder ander een paleis is, licht en schoon en alleen door henzelf bewoond, met dromerige muziek en wind die met de gordijnen speelt. Al zou er dan waarschijnlijk toch al gauw uit een of ander trapgat een mannetje opduikelen genaamd Ingo.