Kritisch denken is niet hetzelfde als overal kritiek op hebben. Om je denken verder te brengen dan ronddraaien in je eigen gelijk, moet je goed luisteren naar de gedachten van anderen. En als je die niet meteen begrijpt, moet je je best doen om erachter te komen wat er precies bedoeld wordt. Als het een gesprek betreft, kun je vragen stellen. Als het om een tekst gaat, kun je nog een keer langzaam lezen waar je de eerste keer afhaakte. Hoe welwillender je interpreteert, hoe verder je je eigen denkkader kan oprekken.
Waar het om gaat, is dat je je altijd bewust bent van de mogelijkheid dat de ander iets begrijpt wat jij nog niet begrijpt. Dat kost meer moeite dan meteen tegen de ander ingaan als wat die zegt of schrijft je niet bevalt. Daarom gebeurt het helaas ook minder. Meteen in de aanval gaan kan ook verbergen dat je niet zo goed snapt wat de ander bedoelt. Dat is een domme en gevaarlijke tactiek, waarmee je het denken van de ander geen recht doet en je eigen denken niet verder brengt. Je kan er bovendien lelijk mee door de mand vallen als er iemand in de buurt is die wel de juiste vragen stelt.
Denk dus eerst mee, kritiek geven kan altijd nog.
