‘Filosofie is een manier om je te transformeren en je te verheffen uit een onbewust geleid leven, geplaagd door zorgen’, zegt de Roemeense filosoof Costica Bradatan. De mens is een onbepaald wezen en heeft daarom de vrijheid zichzelf vorm te geven. De filosofie kan invulling geven aan deze vorm.
Volgens Costica Bradatan is de mens een schepsel van onbepaalde aard, een wezen zonder vaste woonplaats, werk in uitvoering, een ruwe schets. ‘We kunnen ons vanwege onze onbepaaldheid zelf vormgeven, onszelf modelleren. Daarin schuilt onze vrijheid’, zegt hij.
‘Filosofie is in de allereerste plaats iets wat je in praktijk brengt. Denken, schrijven, praten zijn slechts het begin en niet het doel van filosofie. De laatste eeuw is in de filosofie de technische benadering dominanter geworden. Daar is ook helemaal niets mis mee, maar je moet het grotere verband blijven zien. En dan is het uiteindelijke doel: zelfverwerkelijking.’
De filosofie begint, volgens Bradatan, allereerst met zelfonderzoek en met een houding, met een distant look. ‘De natuurlijke staat van de filosoof is vervreemding.’
‘Waar vervreemding een begin van filosofie kan vormen, is een volgende stap nodig om echt te filosoferen, en op zoek te gaan naar een ander en beter leven. Zoals de Franse filosoof Pierre Hadot dat verwoordt: filosofie als een concrete houding en een doelbewuste levensstijl, waarbij het geheel van het bestaan betrokken is, een voortdurend proces om je vollediger en beter te maken, je te transformeren en je te verheffen uit een onbewust geleid leven, geplaagd door zorgen.’
Volgens Bradatan hebben we de dood nodig om beter te leven.
