Nota bene – het waar van waarschuwen heeft etymologisch niets met het waar van waarheid te maken. Het komt van bewaren (van het Engelse beware), behoeden, en niet van het waar zijn, wat natuurlijk vooral op de aanwezigheid van iets wijst. Iets wat waar is, is in de eerste plaats aanwezig, waar dan ook. Waarschuwen doen we doorgaans voor iets wat niet aanwezig is, en wat vooral ook zo moet blijven. Kijk uit dat je niet…!
Een gewaarschuwd mens telt voor twee, heet het, maar moet het niet zijn: de waarschuwing maakt van ieder mens twee? De mens die er feitelijk is, in de omstandigheden hier en nu, en de mens die leeft in de gevreesde toekomst. In de samenleving die risico’s steeds beter weet te beperken, blijft de waarschuwing aanwezig in de persoon van de onheilsprofeet. En zodoende kan waarschuwen waarmaken wat niet waar is.
