Dit nummer staat in het teken van ons evenement Thinking Planet, dat op 15 april plaatsvindt in TivoliVredenburg. We zien het als de opvolger van de Filosofie Nacht, die wij tot vorig jaar steeds in april, de Maand van de Filosofie, organiseerden.
Voor Filosofie Magazine is publieksfilosofie meer dan alleen een caleidoscoop aan gedachten laten zien, of een canon van grote denkers – hoe belangrijk dat ook is. Filosofie is van oudsher ook een normatieve discipline, dat wil zeggen: ze staat ergens voor. Dat wil niet per se zeggen dat uit filosofie een stevige stellingname kan worden afgeleid, maar ook een pleidooi voor nuance, reflectie en dialoog is wel degelijk een standpunt. Zeker in een tijd waar juist oneliners en grof taalgebruik de norm lijken.
Thinking Planet is zo’n pleidooi voor nuance en dialoog. We zien het als een feest van de diversiteit: we halen de beste gedachten uit de wereldfilosofieën, om onze eigen kijk op het leven en de samenleving te kunnen nuanceren – of misschien zelfs te herzien. We leren er over zen en werk, ubuntu en klimaat, of wat de kunst van de Aboriginals ons zegt over leven. We gaan ervan uit dat denken geen grenzen ken.
In dit nummer vertelt Souleymane Bachir Diagne hoe achter die diversiteit ook altijd iets schuilt wat ons bindt. De mens is het enige wezen dat ‘nee’ kan zeggen, en in opstand kan komen. Daarin herken je ook je medemens, hoe anders die ook is. Filosofie is een discipline van nuance – maar juist daarom zeggen we resoluut nee tegen een wereld van ondoordringbare grenzen, onwrikbare stellingen, hokjesgeest en navelstaarderij. Wij willen optimistisch en zonder angst naar de toekomst kijken, naar de denkkracht van planeet aarde. En ik hoop ook u, als medemens, daar aan te treffen.
Dit artikel is exclusief voor abonnees
