Onze ziel koesteren, geruststellen, troosten en de weg wijzen – dat kan het christendom als geen ander, vindt de Zwitsers-Engelse filosoof Alain de Botton. Over religieuze zielzorg, ook voor atheïsten.
Het moderne, seculiere onderwijs heeft tot doel mensen op te leiden die in staat zijn op een volwassen, onafhankelijke manier te leven, met vragen in plaats van antwoorden. De gedachte dat studie antwoorden zou kunnen geven op lastige levensvragen is bijna aanstootgevend. Het christendom heeft een heel andere opvatting over het doel van onderwijs, doordat het volslagen anders tegen de menselijke natuur aankijkt. Het heeft niets op met theorieën die stilstaan bij onze onafhankelijkheid of volwassenheid. In plaats daarvan is het van mening dat we in wezen wanhopige, zwakke, kwetsbare, zondige schepselen zijn, met heel wat meer kennis dan wijsheid, altijd geneigd tot angsten, gekweld door onze relaties met anderen, benauwd voor de dood, maar bovenal met een behoefte aan God.
Dit artikel is exclusief voor abonnees
