Het was misschien wel de heerlijkste eetweek uit mijn leven. Als lid van de jury van Film by the Sea at ik elke avond in de beste restaurants van Zeeland. Eén avond kregen we maar liefst twintig gastronomische gerechten voorgeschoteld. Ik fotografeerde de gerechten alsof het kunststukken waren.
Dit artikel is exclusief voor abonnees
Hoewel ik gedurende de week meer opzwol, at en dronk ik door, want ‘ik zat immers maar één keer in mijn leven in zo’n jury’. De Britse filosoof Julian Baggini zou het minzaam aanhoren. ‘Pluk de dag’ of ‘Leef in het moment’ is volgens hem een veelvoorkomend excuus om je vol te proppen. Maar wie alleen leeft voor vandaag, vergeet dat hij morgen meestal niet dood is. En leven met een zwaar gevoel, rotte tanden en een kater is niet plezierig.
Leren eten is volgens Baggini leren leven. Wie onmatig is met eten, is dat vaak ook in het leven zelf. Eigenlijk onthul je je hele karakter tijdens het eten: je politieke ideeën, je levenshouding, je aandachtspanne enzovoort. De kunst is om het eten met drie A’s te doen: attention, appreciation en acceptance. Aandacht voor wat er op je bord ligt, waardering voor datgene wat weer voorbijgaat, en acceptatie dat het weer voorbijgaat. Kortom, mindful eten. En daarvoor moet je eigenlijk dus ook zo leven.
Baggini is een geloofwaardige spreker als het gaat over genieten. Hij oogt zelf een tikje gezwollen en geeft grif toe dat hij van eten en drinken houdt. Hij wil genieten dan ook niet overboord gooien, maar leren mindful te genieten. Terwijl er eerder vooral strenge boeken verschenen over waarom je geen dieren zou moeten eten, of over eten als geweten, signaleer ik nu een nieuwe trend binnen de filosofie analoog aan comfortfood: de comfortfilosofie. Filosofie waar je je lekker van blijft of gaat voelen. Filosofie met een knabbeltje of koekje erbij. Het beste voorbeeld is Marietta McCarthy’s The Philosopher’s Table. Gezelliger kan filosofie niet worden. Het is een doe-het-zelfboek over hoe je je eigen filosofische eetclub kunt oprichten, met recepten en gespreksadviezen erbij. Zo kun je een Duitse avond over beslissingen nemen houden. Je ontvangt de gasten dan met een stukje kaas, terwijl Nena’s ‘99 Luftballons’ op de achtergrond klinkt. Je serveert ook een citaat van Kant en praat over het nemen van beslissingen (‘Over welke beslissing van de afgelopen tijd ben je erg tevreden?’). Omdat Kant zijn dag begon met een kopje slappe zwarte thee, is er ook een kleine theeceremonie. Met Kirschtorte! McCarthy heeft een nieuw soort leesclubje bedacht, eentje waar je van kunt opzwellen. Maar ook zij heeft haar geniet-maar-ontplof-niet-huiswerk gedaan. En daarom hou je deze filofoodcomfort avonden maar één keer per maand.
