Kijken naar Sophie’s Choice is geen onverdeeld genoegen. De film – gesitueerd in 1947 – gaat over Sophie, een jonge Poolse vrouw die sinds zes maanden in de Verenigde Staten verblijft. Sophie ziet er slecht uit; ze heeft een grauw gezicht en wallen onder haar ogen, en haar blik is naar binnen gekeerd. Ze blijkt een slachtoffer te zijn van de Holocaust. Na de oorlog heeft ze een poging tot zelfmoord ondernomen. Nu is ze met Nathan, een betoverend personage, die in staat lijkt om Sophie van haar neerslachtige stemmingen te bevrijden. Er zijn euforische scènes waarin Nathan Sophie meesleept in zijn fantasie, waar gedanst wordt en gelachen, gedronken en geflirt. Nathan is echter niet alleen innemend, charmant en verleidelijk. Hij heeft een ambigu karakter en is onberekenbaar. Vanuit het niets scheldt hij op zijn ‘Poolse hoer’, beschuldigt hij haar van verraad, verlaat hij haar en komt weer bij haar terug. Het zijn deze twee personages die de film dragen en die vanaf het begin tot het einde weten te fascineren.
Dit artikel is exclusief voor abonnees
