Laura Burgers studeerde Rechten en Frans in Amsterdam, Parijs en New York. In 2016 startte ze een promotieonderzoek aan de rechtenfaculteit van de Universiteit van Amsterdam, naar de democratische legitimiteit van rechterlijke rechtsvorming in milieu-aansprakelijkheidszaken.
In haar onderzoek buigt Burgers zich over de spanning tussen milieubelangen en democratie waar rechters in milieu-aansprakelijkheidszaken mee geconfronteerd kunnen worden: enerzijds bestaat er consensus over de noodzaak tot het nemen van milieumaatregelen, bijvoorbeeld om de luchtkwaliteit te verbeteren of om klimaatverandering tegen te gaan – maar tegelijkertijd blijken zulke maatregelen impopulair en dus moeilijk te bereiken langs democratische weg. De vraag dringt zich op in hoeverre de rechter hier moet inspringen en moet opkomen voor belangen van dieren, natuurgebieden en toekomstige generaties. Aan de hand van politieke theorie over deliberatieve democratie en over milieu-ethiek probeert Burgers richtlijnen te ontwikkelen voor rechters die opereren binnen de kaders van het Europees privaatrecht.
Voor Filosofie Magazine schrijft Burgers over hoe de rechtbank een plaats van activisme en verzet kan zijn.
