De Tractatus logico-philosophicus, voor de eerste maal verschenen in 1922, is het enig filosofische werk dat Ludwig Wittgenstein tijdens zijn leven heeft gepubliceerd. De zorgvuldig genummerde paragrafen overtuigen in hun uitzonderlijke beknoptheid de lezer en hebben vooral na de dood van Wittgenstein tot veler verbeelding gesproken. Wittgensteins invloed beperkte zich niet alleen tot de Logisch-Positivisten uit de jaren twintig en dertig van deze eeuw, maar ook andere beoefenaren van de wijsbegeerte vonden een stimulans in zijn taalfilosofie en in de visie dat zijn stellingen afbeeldingen waren van de werkelijkheid.

Ludwig Wittgenstein (Wenen 1889 - Cambridge 1951) was niet alleen de grootste filosoof van de twintigste eeuw, hij was bovendien een begenadigd schrijver. Zijn Tractatus en zijn Philosophische Untersuchungen (postuum) kunnen zich meten met de beste aforismenbundels uit de wereldliteratuur. Dr. W.F. Hermans (1921-1995) was geoloog en schrijver. Hij schreef enkele inmiddels klassieke romans (De tranen der acacia's, Nooit meer slapen) en verhalenbundels (Paranoia, Een wonderkind of een total loss). Zijn meesterlijke, surrealistische prozagedicht De God Denkbaar is geïnspireerd op Wittgenstein, over wie hij ook twee boeken schreef (Wittgenstein en Wittgenstein in de mode).