Over de natuur en het geluk bevat alle bekende geschriften van de Griekse filosoof Epicurus (341-270 vChr.). De bekendste en belangrijkste is de brief aan Menoikeus over het geluk, waarin de kern van de ethiek van Epicurus is te vinden. Tevens zijn de twee andere uitvoerige brieven vertaald, de brief aan Herodotus waarin de natuurfilosofie van Epicurus wordt geschetst, en de brief aan Pythocles, waarin Epicurus zijn opvattingen over de kosmos en de meteorologische verschijnselen uiteenzet. Het boek bevat bovendien de 'authentieke leerstellingen', en de 'Vaticaanse leerstellingen'.

De levensfilosofie van Epicurus -een lofrede op het geluk- blinkt uit door grote eenvoud en helderheid: geluk is het doel van alle praktisch en wijsgerig streven. De vraag is, hoe bereikt de mens zijn ware levensdoel? Wat is werkelijk van waarde in het leven? Epicurus is dan vooral een praktische gids. Onze zintuigen vertellen wat goed voor ons is. Soberheid en zelfbeheersing bepalen de juiste keuze en de juiste mate van geluk, lust en vriendschap.

De vertaler Keimpe Algra geeft in Over de natuur en het geluk een uitvoerige introductie op de filosofie van Epicurus in al haar aspecten, voorziet de teksten van gedegen en verhelderend commentaar, en beschrijft tevens de invloed van Epicurus' denken op de westerse filosofie. De moderne lezer krijgt een even grondig als volledig beeld van de fysica en de ethiek van Epicurus.