De afgelopen maanden gingen mensen, onder wie veel jongeren, wereldwijd de straat op voor een progressiever klimaatbeleid. Tijdens de aanloop naar de Provinciale Statenverkiezingen was het klimaat een van de belangrijke onderwerpen waarmee partijen zich profileerden. Duurzaamheid staat momenteel dus weer hoog op de agenda, maar wat de term precies inhoudt en welke veranderingen eraan ten grondslag zouden moeten liggen, is al heel lang onderwerp van maatschappelijke en wetenschappelijke discussies.
 
In de jaren zeventig gingen deze discus-sies veelal over het gebruik van natuurlijke hulpbronnen. Het rapport ‘Limits to Growth’ (Grenzen aan de Groei, 1972) van de Club van Rome kondigde aan dat de mens niet ongebreideld natuurlijke hulpbronnen kan gebruiken als het een duurzaam leven op aarde in stand wil houden. In diezelfde periode nam de levensstandaard echter toe. Luxes als privaat autobezit en -gebruik werden in de rijkere delen van de wereld steeds algemener. De fossiele brandstoffen waarop veel auto’s rijden en mobiliteit in het algemeen zijn sindsdien vaste onderwerpen in het klimaatdebat.