Alain de Botton is gastconservator van het Rijksmuseum. Workaholics horen van hem hoe zij tot rust kunnen komen bij een kerkinterieur van Saenredam; roemzoekers krijgen de suggestie om naar Het straatje van Vermeer te kijken.

'Ik wil laten zien dat kunst er in de eerste plaats is voor het publiek, voor het persoonlijke leven. Het Rijksmuseum is niet gebouwd als bewaarplaats van “kunst omwille van de kunst”, maar als tempel voor de natie en de ziel’,

zegt filosoof Alain de Botton in een interview met filosofie.nl. Ruim honderdvijftig werken uit de museumcollectie heeft hij van nieuwe bijschriften voorzien, om de kunst te benaderen met een therapeutische blik. Is De Botton dan niet bang zijn lezing van kunst op te dringen aan anderen? 

'Ik vermoed dat veel mensen niet voldoen aan de karikatuur van het establishment, dat zich inbeeldt dat niemand wil worden lastiggevallen met de ideeën van een ander. Integendeel: de meeste mensen hebben geen idee wat ze moeten denken als ze voor een kunstwerk staan. Ze weten dat ze de Nachtwacht heel bijzonder horen te vinden, maar eigenlijk vinden ze het een doodsaai werk.'

Opmerkelijk is dat De Botton de giftshop als belangrijkste plek van het museum beschouwt.

'Het bezoek aan de gift shop is het moment waarop je de lessen van het museum mee kan nemen de wereld in. En uiteindelijk is dát waar het musea om zou moeten gaan: om het overbrengen van de ervaring in het museum naar de wereld daarbuiten.'