Het is de ironie ten top. Vanaf 1975, het verschijningsjaar van Surveiller et punir, de grote studie van Foucault over disciplinering, straf en toezicht, hebben kritische filosofen in het kielzog van de meester de koepelgevangenis aangeklaagd als het symbool van onze moderne maatschappij. Ze leverde het beeld op van het panopticum, een architectonisch ontwerp waarin iedere ingezetene, zichtbaar gemaakt, bewaakt en gedisciplineerd kon worden. Foucault was betrokken bij veel maatschappelijke protesten tegen het zogenaamd humanistische gevangenisregiem en veel door hem geïnspireerde bewegingen volgden hem na.